การรักษาด้วยการกัดกร่อนพื้นผิวสำหรับท่อเหล็ก: คำอธิบายเชิงลึก

3.1 ปิโตรเลียมแอสฟัลต์เคลือบ

ปิโตรเลียมแอสฟัลต์เคลือบชั้นต่อต้านการกัดกร่อนแบบดั้งเดิมประกอบด้วยชั้นปิโตรเลียมแอสฟัลต์เสริมด้วยผ้าไฟเบอร์กลาสและฟิล์มโพลีไวนิลคลอไรด์ภายนอก มันมีการกันน้ำที่ยอดเยี่ยมการยึดเกาะที่ดีกับพื้นผิวต่าง ๆ และความคุ้มค่า อย่างไรก็ตามมันมีข้อเสียรวมถึงความไวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิกลายเป็นเปราะในอุณหภูมิต่ำและมีแนวโน้มที่จะมีอายุและการแตกร้าวโดยเฉพาะอย่างยิ่งในสภาพดินหินซึ่งจำเป็นต้องมีมาตรการป้องกันเพิ่มเติมและค่าใช้จ่ายที่เพิ่มขึ้น

3.2 การเคลือบอีพ็อกซี่ถ่านหินน้ำมันดิน

Epoxy ถ่านหิน TAR ทำจากอีพอกซีเรซินและแอสฟัลต์ถ่านหินน้ำมันแอสฟัลต์แสดงให้เห็นถึงน้ำและสารเคมีที่ยอดเยี่ยมความต้านทานการกัดกร่อนการยึดเกาะที่ดีความแข็งแรงเชิงกลและคุณสมบัติฉนวน อย่างไรก็ตามมันต้องใช้เวลาในการบ่มที่ยาวนานขึ้นหลังการประยุกต์ใช้ทำให้มีความไวต่อผลกระทบจากสภาพอากาศในช่วงเวลานี้ ยิ่งไปกว่านั้นองค์ประกอบต่าง ๆ ที่ใช้ในระบบการเคลือบนี้จำเป็นต้องมีที่เก็บข้อมูลพิเศษเพิ่มค่าใช้จ่าย

3.3 การเคลือบผงอีพ็อกซี่

การเคลือบผงอีพ็อกซี่ซึ่งนำมาใช้ในปี 1960 เกี่ยวข้องกับผงฉีดพ่นไฟฟ้าสถิตลงบนพื้นผิวท่อที่ผ่านการบำบัดล่วงหน้าและอุ่นก่อนซึ่งเป็นชั้นต่อต้านการกัดกร่อนที่หนาแน่น ข้อดีของมันรวมถึงช่วงอุณหภูมิที่กว้าง (-60 ° C ถึง 100 ° C), การยึดเกาะที่แข็งแกร่ง, ความต้านทานที่ดีต่อการไม่ลงรอยกัน cathodic, ผลกระทบ, ความยืดหยุ่นและความเสียหายจากการเชื่อม อย่างไรก็ตามฟิล์มที่บางลงทำให้มันไวต่อความเสียหายและต้องใช้เทคนิคการผลิตและอุปกรณ์ที่ซับซ้อนทำให้เกิดความท้าทายในการใช้งานภาคสนาม ในขณะที่มันเก่งในหลาย ๆ ด้าน แต่ก็สั้นเมื่อเทียบกับโพลีเอทิลีนในแง่ของความต้านทานความร้อนและการป้องกันการกัดกร่อนโดยรวม

3.4 การเคลือบป้องกันการกัดกร่อนของโพลีเอทิลีน

Polyethylene ให้ความต้านทานต่อแรงกระแทกที่ยอดเยี่ยมและความแข็งสูงพร้อมกับช่วงอุณหภูมิที่กว้าง พบว่ามีการใช้งานอย่างกว้างขวางในพื้นที่เย็นเช่นรัสเซียและยุโรปตะวันตกสำหรับท่อเนื่องจากความยืดหยุ่นและความต้านทานต่อแรงกระแทกที่เหนือกว่าโดยเฉพาะที่อุณหภูมิต่ำ อย่างไรก็ตามความท้าทายยังคงอยู่ในการประยุกต์ใช้ท่อขนาดใหญ่ขนาดใหญ่ซึ่งอาจเกิดการแตกร้าวของความเครียดและการเข้าน้ำสามารถนำไปสู่การกัดกร่อนใต้สารเคลือบ

3.5 สารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนหนัก

การเคลือบป้องกันการกัดกร่อนหนักช่วยให้ความต้านทานการกัดกร่อนเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับการเคลือบมาตรฐาน พวกเขาแสดงประสิทธิภาพในระยะยาวแม้ในสภาพที่รุนแรงมีอายุการใช้งานเกิน 10 ถึง 15 ปีในสภาพแวดล้อมทางเคมี, ทะเลและตัวทำละลายและกว่า 5 ปีในสภาพที่เป็นกรดอัลคาไลน์หรือน้ำเกลือ โดยทั่วไปแล้วการเคลือบเหล่านี้จะมีความหนาของฟิล์มแห้งตั้งแต่200μmถึง2000μmทำให้มั่นใจได้ว่าการป้องกันและความทนทานที่เหนือกว่า พวกเขาใช้กันอย่างแพร่หลายในโครงสร้างทางทะเลอุปกรณ์เคมีถังเก็บและท่อ