การเคลือบป้องกันการกัดกร่อนบนพื้นผิวของท่อเหล็ก: คำอธิบายโดยละเอียด

3.1 การเคลือบยางมะตอยปิโตรเลียม

การเคลือบด้วยปิโตรเลียมแอสฟัลต์ ซึ่งเป็นชั้นป้องกันการกัดกร่อนแบบดั้งเดิม ประกอบด้วยชั้นปิโตรเลียมแอสฟัลต์ เสริมด้วยผ้าไฟเบอร์กลาสและฟิล์มโพลีไวนิลคลอไรด์ป้องกันภายนอก การเคลือบด้วยปิโตรเลียมแอสฟัลต์ให้การกันน้ำที่ดีเยี่ยม ยึดเกาะกับพื้นผิวต่างๆ ได้ดี และคุ้มต้นทุน อย่างไรก็ตาม การเคลือบด้วยปิโตรเลียมแอสฟัลต์มีข้อเสียหลายประการ เช่น ไวต่อการเปลี่ยนแปลงของอุณหภูมิ เปราะบางเมื่ออุณหภูมิต่ำ และมีแนวโน้มที่จะเสื่อมสภาพและแตกร้าว โดยเฉพาะในสภาพดินที่มีหิน ทำให้ต้องใช้มาตรการป้องกันเพิ่มเติมและมีค่าใช้จ่ายเพิ่มขึ้น

3.2 การเคลือบอีพอกซีด้วยน้ำมันดินถ่านหิน

อีพ็อกซี่ทาร์ถ่านหิน ซึ่งทำจากเรซินอีพ็อกซี่และยางมะตอยถ่านหิน มีคุณสมบัติทนน้ำและสารเคมีได้ดี ทนต่อการกัดกร่อน ยึดเกาะได้ดี มีความแข็งแรงทางกล และมีคุณสมบัติเป็นฉนวน อย่างไรก็ตาม ต้องใช้เวลาบ่มนานกว่าหลังการใช้งาน จึงอาจเกิดผลกระทบจากสภาพอากาศในช่วงเวลาดังกล่าวได้ นอกจากนี้ ส่วนประกอบต่างๆ ที่ใช้ในระบบเคลือบนี้ต้องได้รับการเก็บรักษาเป็นพิเศษ ทำให้ต้นทุนเพิ่มขึ้น

3.3 การเคลือบผงอีพ็อกซี

การเคลือบผงอีพ็อกซีซึ่งเปิดตัวในช่วงทศวรรษ 1960 เกี่ยวข้องกับการพ่นผงไฟฟ้าสถิตบนพื้นผิวท่อที่ผ่านการบำบัดและอุ่นล่วงหน้า เพื่อสร้างชั้นป้องกันการกัดกร่อนที่หนาแน่น ข้อดีของการเคลือบผงอีพ็อกซี ได้แก่ ช่วงอุณหภูมิที่กว้าง (-60°C ถึง 100°C) การยึดเกาะที่แข็งแกร่ง ทนทานต่อการแยกตัวของแคโทดิก แรงกระแทก ความยืดหยุ่น และความเสียหายจากการเชื่อมได้ดี อย่างไรก็ตาม ฟิล์มที่บางกว่าทำให้เกิดความเสียหายได้ง่ายและต้องใช้เทคนิคการผลิตและอุปกรณ์ที่ซับซ้อน ซึ่งสร้างความท้าทายในการใช้งานภาคสนาม แม้ว่าจะเหนือกว่าในหลายๆ ด้าน แต่ก็ยังต่ำกว่าโพลีเอทิลีนในแง่ของการทนความร้อนและการป้องกันการกัดกร่อนโดยรวม

3.4 สารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนโพลีเอทิลีน

โพลีเอทิลีนมีความทนทานต่อแรงกระแทกและความแข็งสูง รวมถึงทนต่ออุณหภูมิได้หลากหลาย โดยนิยมใช้กันอย่างแพร่หลายในพื้นที่หนาวเย็น เช่น รัสเซียและยุโรปตะวันตกสำหรับท่อส่ง เนื่องจากมีความยืดหยุ่นและทนต่อแรงกระแทกได้ดีเยี่ยม โดยเฉพาะที่อุณหภูมิต่ำ อย่างไรก็ตาม ยังคงมีความท้าทายในการใช้งานกับท่อที่มีเส้นผ่านศูนย์กลางขนาดใหญ่ ซึ่งอาจเกิดรอยแตกร้าวจากความเค้น และน้ำที่ซึมเข้ามาอาจทำให้เกิดการกัดกร่อนใต้ผิวเคลือบ จึงจำเป็นต้องมีการวิจัยเพิ่มเติมและปรับปรุงเทคนิคการใช้และการใช้วัสดุ

3.5 การเคลือบป้องกันการกัดกร่อนแบบหนา

สารเคลือบป้องกันการกัดกร่อนชนิดเข้มข้นช่วยเพิ่มความทนทานต่อการกัดกร่อนได้อย่างมากเมื่อเทียบกับสารเคลือบมาตรฐาน สารเคลือบเหล่านี้มีประสิทธิภาพในระยะยาวแม้ในสภาวะที่รุนแรง โดยมีอายุการใช้งานเกิน 10 ถึง 15 ปีในสภาพแวดล้อมทางเคมี ทางทะเล และตัวทำละลาย และเกิน 5 ปีในสภาวะที่เป็นกรด ด่าง หรือเกลือ สารเคลือบเหล่านี้โดยทั่วไปจะมีความหนาของฟิล์มแห้งตั้งแต่ 200μm ถึง 2000μm ช่วยให้มั่นใจได้ถึงการปกป้องและความทนทานที่เหนือกว่า สารเคลือบเหล่านี้ใช้กันอย่างแพร่หลายในโครงสร้างทางทะเล อุปกรณ์เคมี ถังเก็บ และท่อส่ง